SEVDA

sen giderken ne ilk ne son olacaksın
sana elveda demiyeceğim
ellerim ellerini sıkarken son kez
yanaklarıma konmuş BUSEnin sıcaklığı kalacak yüreğimde
bu hoşçakalımda sakın üzülme
gerçek bu;devam ediyor yaşam
umutların son bulsada yüreğinde
ne sen bende son olacaksın;nede ben sende...
bilmiyorum sen belki beni sevdin...
sende bil ki;elimde ne kadar sevgi varsa verdim sana....

YOKSUN

gözlerin ellerin ve sen yokken
çekilmez bu şehir...
ve değişir yokluğunda İSTANBUL
zifire bürünür geceler
sessizce ağlasamda bu gece
sen dinleme...
anılarım çığlık olur...
ve istesemde unutamam gülüşünü
unutmak mümkün değil ki seni...
GERİ DÖNME!...
çağırsamda,özlesende ne olur GELME!
çünkü; dayanamaz gönlüm bir daha gidişine....
Tüm kaldırımlarını kaldırın bu şehrin...
İstanbul topuklarından vuruldu bu gece...